یک‌ سال از توافق ژنو گذشت؛ تحریم‌ها ماند و ایران نیز به تعهداتش عمل کرد

تنها چیزی که اجمالا می‌دانیم رخ داده این است که دو طرف برای زمانی حدود 7 ماه مذاکرات را در قالب یک توافق موقت جدید تمدید کرده‌اند. توافق سیاسی هم تنها یک گمانه‌ زنی بود. وین این بار نیز همانند 4 ماه قبل آبستن یک خبر بزرگ نبود. شاید اگر در میان مذاکره‌ کنندگان کسی به خرافات اعتقاد داشته باشد؛ پیشنهاد برگزاری مجدد مذاکرات در ژنو را مطرح کند. وین طلسم شده است.

از 3 آذر 1392 (24 نوامبر 2013) تا روز گذشته دقیقا یک سال گذشت و 10 دور مذاکره میان ایران و 1+5 در وین برگزار شد اما هر 10 بار مذاکره منجر به گشایشی برای تحقق توافق جامع نشد. براساس توافق ژنو، گام نخست این توافق باید 6 ماه به طول می‌انجامید. 4 ماه قبل این 6 ماه به پایان رسید. اما طرفین که 6 دور مذاکره را در وین انجام داده بودند؛ نتوانستند به توافق جامع برسند. نهایتا توافق ژنو با اضافه کردن تعهدات جدیدی برای ایران، 4 ماه دیگر تمدید شد. در این 4 ماه نیز 4 دور مذاکره دیگر در وین انجام شد. البته در این میان مذاکراتی در نیویورک و مسقط هم برگزار شد اما در مجموع دیروز، 3 آذر 1393 یعنی 24 نوامبر 2014 که روز پایانی توافق 4 ماهه بود؛ باز هم دود سفید از دودکش مذاکرات بیرون نیامد. باز هم مذاکرات برای رسیدن به توافق جامع به شکست انجامید و باز هم طرفین به توافق ژنو پناه بردند چون هیچکدام مایل به اعلام شکست مذاکرات نبودند.

و در آخر فقط می توانم شعر آقای قزوه را بگذارم:

دقیقه ی نود

می ترسم مذاکرات آخر ژنو

درست مثل بازی آرژانتین باشد

با آن همه دوام که آوردیم

درست در دقیقه ی آخر

ناگاه کسی مثل مسی

بیاید و کار را تمام کند

می ترسم بعد بازی

عراقچی دوباره تبلت اش را بیرون بیاورد

تا به یادگار فیلم بگیرد

و کاپیتان ظریف

کراوات جان کری را به یادگار بگیرد

و ما بی خود به خیابان بریزیم

و جشن باخت بگیریم.