خدا کند که کسی حالتش چو ما نشود
ز دام خال سیاهش کسی رها نشود
خدا کند که نیفتد کسی ز چشم نگار
به نزد یار چو ما پست و بی بها نشود
جواب ناله ی ما را نمی دهد "دلبر"
خدا کند که کسی تحبس الدعا نشود
شنیده ام که از این حرف، یار خسته شده
خدا کند که به اخراج ما رضا نشود
مریض عشقم و من را طبیب لازم نیست
خدا کند که مریضی من دوا نشود
ز روزگار غریبم گشته است معلوم
شفای ما به قیامت بجز رضا نشود...
سید محسن محسنی جانباز روشندلی که چندی پیش در دیدار با مقام مظعم رهبری خطاب به ایشان گفته بود: «آمریکا به فکر نفوذ در داخل کشور است. نمایندههای مجلس آنقدر که حواسشون به سانتریفیوژ و غنیسازی و… هست حواسشون به این نیست که آمریکا با این کار داره با این توافق پاش رو میذاره لای در تا این درِ مذاکره هیچوقت بسته نشه و ما تا چندین سال بعد هی باید بریم پشت میز مذاکره و…» و رهبر انقلاب نیز در پاسخ به او گفته بودند: «این رو به من نگید، این رو به نمایندههای مجلس بگید، به اونایی که فکر میکنید حواسشون نیست بگید…»
ما اهل کوفه ...! متاسفانه علی تنها مانده است!
این اصلا یک مطلب صرفا احساسی نیست! هرچند پر از درد است...
- خطوط قرمز مذاکرات توسط آقا در جلسات علنی مطرح می شود.
- مجلس قانون تصویب می کند. با تفاوت هایی خطوط قرمز قانون می شوند.
- آقا شایعه تفاوت خطوط قرمز جلسات علنی با جلسات خصوصی را تکذیب می کنند.
- برجام توسط دولت امضا می شود.
-
تقریبا همه خطوط قرمز رهبری در برجام زیر پا گذاشته می شود.(خطوط قرمزی که
به اذعان تیم مذاکره کننده دولت ضامن امنیت و اقتدار و پیشرفت کشور بوده
است)
- فضای شایعات درباره نظر رهبری درباره برجام داغ می شود.
- آقا حرفی از خطوط قرمز زیر پا گذاشته نمی زنند! می فرمایند برجام در روال قانونی بررسی شود.
- دفتر رهبری طی بیانیه همان سخنرانی هایی که از قضا خطوط قرمز در آنها مطرح شده است را مبنای نظر رهبری اعلام می کنند.
- آقا تاکید می کنند مجلس کنار گذاشته نشود!
- دولت لایحه نمی دهد.
- در مجلس کمیسیون برجام تشکیل می شود که گزارش آن هم خبر از ایراد های فراوان و مخاطره آمیز برجام برای کشور دارد.
-
عده ای در مجلس حتی بی تفاوت به گزارش خود مجلس درباره برجام طرحی به مجلس
می آورند که به واسطه آن قانون تصویبی قبلی مجلس که تا حدود زیادی دربر
گیرنده خطوط قرمز رهبری بود را لغو می کند و با خیال راحت به دولت اجازه
اجرای برجام را می دهد که یک فوریت آن رای می آورد و به احتمال بسیار بسیار
بالا هفته آینده در مجلس رای خواهد آورد.
-
دولت و مجلس و... در یک حرکت سیاسی هماهنگ دسته جمعی دارند به راحتی از
روی خطوط قرمز ایشان رد می شوند تا پیام آشکاری را به ایشان برسانند.
- کاری را که در فتنه 88 نتوانستند انجام دهند را زمینه سازی کردند و در حال اتمام مراحل پایانی آن هستند.
من و شما هم... ولش کن... بگذار شعارمان را بدهیم... ما اهل کوفه نیستیم....
یادی بکنیم از نامه امام در جریان جنایات آل سعود و کشتار حجاج: «آنها به دست خود اسباب افتضاح و رسوایی خود را فراهم نمودند ... ما اگر می خواستیم به جهان اسلام ثابت کنیم که کعبه داران کنونی لیاقت میزبانی سربازان و میهمانان خدا را ندارند و جز تأمین آمریکا و اسرائیل و تقدیم منافع کشورشان به آنها کاری از دستشان بر نمی آید، بدین خوبی نمی توانستیم بیان کنیم ... و به این اندازه که کارگزاران بی اراده حاکمیت سعودی در این قساوت و بی رحمی عمل کردند، موفق نمی شدیم»
سیاهه بی کفایتی و خباثت آل سعود در میزبانی از حجاج:
.
1987: کشته شدن بیش از 400 تن که بیشتر آنان را حجاج ایرانی تشکیل می دادند. این حجاج در حمله نیروهای امنیتی به دلیل برپایی تظاهرات ضد غربی و ضد آمریکایی در مکه شهید شدند.
.
1990: در گذشت 1426 نفر در اثر ازدحام زائرین در یک تونل در مکه که به حرم مکی ختم می شد و بیشتر آنان را زائران تبعه کشور ترکیه و اندونزی تشکیل می دادند.
.
1994: ازدحام زائرین در نزدکی پل جمرات در منا، 270 کشته برجای گذاشت.
.
1997: کشته شدن 343 زائر و زخمی شدن هزار و 500 تن دیگر در اثر آتش سوزی خیمه ها در منا.
.
1998: ازدحام و فشار جمعیت به هنگام رمی جمرات، منجر به کشته شدن 180 حجاج شد.
.
2004: در اثر فشار و ازدحام جمعیت به هنگام رمی جمرات 251 زائر کشته و 244 تن دیگر زخمی شدند.
.
2006: فرو ریختن هتل کوچکی در شهر مکه در 5 ژانویه که محل سکونت زائرین آسیایی بود، جان 76 زائر را گرفت.
.
2006: در12 ژانویه در اثر ازدحام و فشار بسیار زیاد جمعیت زائرین در مراسم رمی جمرات 363 نفر کشته شدند.
.
2015: بر اثر سقوط یک دستگاه بالابر در حرم مکی، 107 زائر کشته و بیش از 238 نفر زخمی شدند.
.
2015: کشته و زخمی شدن ...
پیام رهبرانقلاب درپی فاجعه مرگبار امروز در سرزمین منا: دولت سعودی موظف است مسئولیت سنگین خود را در این حادثه تلخ پذیرفته و به لوازم آن به قاعده حق و انصاف عمل کند. مدیریت غلط و اقدامات ناشایست که عامل این فاجعه بوده نباید از نظر دور بماند/ اینجانب با تسلیت به عزادارن، سه روز عزای عمومی در کشور اعلام میکنم.
در حدیثی از پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم در مورد فضیلت روز عرفه آمده است: «خداوند در هیچ روزی به اندازه روز عرفه، بندگان خود را از آتش جهنم آزاد نمیکند». عرفه روزی است که دربارهی آن از سوی ائمه معصومین علیهمالسلام و بزرگان دین توجه و تاکید بسیار زیادی شده است. رهبر انقلاب نیز در توصیف این روز چنین فرمودند: « روز عرفه، روز دعا و استغفار و توجه است. دعای سراسر عشق و شور و سوز در روز عرفه، که سیدالشهداء امام حسین علیهالسلام در مراسم عرفات انشاء فرموده است، نشاندهندهی آن روحیهی شیدائی و عشق و شوری است که پیروان اهلبیت در یک چنین ایامی باید داشته باشند. این ایام را قدر بدانید. فرصت مال شماست... .»
روز عرفه را قدر بدانید؛ خود را برای ورود به درگاه خشوع در مقابل پروردگار آماده کنیم. روز بزرگی است روز عرفه. ما دچار غبارگرفتگی و زنگزدگی در دلهایمان میشویم؛ تضرّع، خشوع، ذکر، توسّل، این زنگها را و این غبارها را میزداید و روزهای مشخّصی، فرصتهای برتری برای این زنگزدایی و رنگزدایی و غبارروبی هست که از جملهی برترینِ آنها عرفه است. روز عرفه را قدر بدانید. از ظهر عرفه تا غروب عرفه ساعات مهمّی است؛ لحظهلحظهی این ساعات مثل اکسیر، مثل کیمیا حائز اهمّیّت است؛ اینها را با غفلت نگذرانیم.
یک نمونه [از اعمال]، این دعای عجیب امام حسین (علیهالسّلام) در عرفه است که مظهر خشوع و تذلّل و ذکر و مظهر ابتهال(۲) در مقابل پروردگار است. یک نمونهی دیگر دعای امام سجاد (سلاماللهعلیه) در صحیفهی سجّادیّه است.(۳) اینها را با تأمّل و با تفکّر بخوانید؛ این توشهی شما است.
فرهنگ از اقتصاد هم مهمتر است.
عزیزان من! فرهنگ از اقتصاد هم مهمتر است. چرا؟ چون فرهنگ، به معنای هوایی است که ما تنفّس میکنیم؛ شما ناچار هوا را تنفّس میکنید، چه بخواهید، چه نخواهید؛ اگر این هوا تمیز باشد، آثاری دارد در بدن شما؛ اگر این هوا کثیف باشد، آثار دیگری دارد. فرهنگ یک کشور مثل هوا است؛ اگر درست باشد، آثاری دارد.
بنابراین تمرکز دشمنان بر روی.... فرهنگ بیشتر از همه جا است. چرا؟ بهخاطر همین تأثیر زیادی که فرهنگ دارد. هدف و آماج تحرّک دشمنان در زمینهی فرهنگ، عبارت است از ایمان مردم و باورهای مردم. مسئولان فرهنگی، باید مراقب رخنهی فرهنگی باشند؛ رخنههای فرهنگی بسیار خطرناک است؛ باید حسّاس باشند، باید هشیار باشند. نمیخواهیم بگوییم همهی آسیبهای فرهنگی کار بیگانگان است؛ نه، خود ما هم مقصّریم؛ مسئولان مختلف، مسئولان فرهنگی، مسئولان غیر فرهنگی، کمکاریها، غلطکاریها، اینها تأثیر داشته؛ ما همه را به گردن دشمن نمیاندازیم؛ امّا حضور دشمن را هم در زمینهی مسائل فرهنگی نمیتوانیم فراموش کنیم. امروز و از روزهای اوّل انقلاب، دستگاههای تبلیغات، همهی توشوتوان خود را گذاشتهاند برای اینکه مردم را نسبت به پایههای این انقلاب بیاعتقاد کنند. این کارِ فرهنگی است؟ ایمان مردم را مورد تهاجم قرار دادند، باورهای قلبی مردم را مورد تهاجم قرار میدهند؛ این را نمیشود انسان ندیده بگیرد.
خطاب به جوان ها
«بهطور جدّی دنبال کنند و ادامه بدهند.»
امّا آنچه نقطهی مهمتر عرض من است، خطاب به جوانهایی است که در سرتاسر کشور فعّالیّتهای فرهنگی را به صورت خودجوش شروع کردند که بحمدالله خیلی هم وسیع شده است. من میخواهم بگویم آن جوانهایی که در تهران، در شهرهای گوناگون، در استانهای مختلف، در خود مشهد، در بسیاری از شهرهای دیگر کار فرهنگی میکنند، با ارادهی خودشان، با انگیزهی خودشان ـ کارهای بسیار خوبی هم از آنها ناشی شده است که از بعضی از آنها ما بحمدالله اطّلاع پیدا کردیم ـ کار را هرچه میتوانند بهطور جدّی دنبال کنند و ادامه بدهند. بدانند که همین گسترش کار فرهنگی در بین جوانهای مؤمن و انقلابی، نقش بسیار زیادی را در پیشرفت این کشور و در ایستادگی ما در مقابل دشمنان این ملّت، ایفا کرده است.
مَراجع فرهنگی یعنی چه کسانی؟
مَراجع فرهنگی یعنی چه کسانی؟ یعنی علما، اساتید، روشنفکران انقلابی، هنرمندان متعهّد، اینها نگاه نقّادانه خودشان را نسبت به اوضاع فرهنگی کشور همچنان داشته باشند و تذکّر بدهند. البتّه من در مورد تذکّرات، معتقدم باید با منطق محکم و با بیان روشن، نقطه نظرات صحیح را ارائه بدهند. با تهمتزنی و جنجالآفرینی، بنده موافق نیستم؛ با تکفیر کردن و متهم کردن این و آن، بنده موافق نیستم. اعتقاد من این است که مجموعهی انقلابی کشور ـ که بحمدالله تعداد بیشماری از آنها در بین جوانهای ما، در بین صاحبنظران ما، اساتید ما، بزرگان ما، تحصیلکردههای ما حضور دارند ـ میتوانند با منطقِ محکم وارد میدان بشوند، نقّادی کنند. نقاط ضعف را و نقاط منفی را به رخ ما مسئولین بکشانند. گاهی میشود که مسئول، متوجّه نیست چه دارد میگذرد در متن جامعه، امّا آن جوان در متن جامعه است، او میفهمد؛ آن عزم ملّی و مدیریّت جهادی که عرض کردیم در زمینهی فرهنگ، این است.