حکمت ، احکام شب قدر و اهل بیت علیهم السّلام |
حکمت، احکام شب قدر و اهل بیت(ع( خداوند ذیل آیه سوم سوره دخان میفرماید: إِنّا أَنْزَلْناهُ فی لَیْلَةٍ مُبارَکَةٍ إِنّا کُنّا مُنْذِرینَ فیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکیمٍ. اهل بیت (ع) میفرمایند: کُلُّ أَمْرٍ حَکیمٍ ای یقدرالله کل امر من الحق و من الباطل و ما یکون فی تلک السنه وله فیهم البداء والمشیه یقدم ما یشاء و یوخر ما یشاء من الآجال و الارزاق و البلایا و الاعراب و الامراض یزید فیها ما یشاء و ینقص ما یشاء.[1] خداوند دراین آیه می فرماید که ما قرآن را در شبی مبارک نازل کردیم. ما منذر هستیم و در قرآن انذار قرار داده ایم. در این قرآن تمام راهها مشخص شده است و حد و حدود اینها تبیین شده است. در این حدیثی که تلاوت شد اهل بیت (ع) در مورد جنبه برزخی حکمت صحبت می فرمایند. "حکمت" یعنی راه بازکردن، راه گشایی، راه سازی. اگر بخواهیم دقیق تر بگوییم: « اول می شود راه سازی، بعد می شود راه گشایی و بعد می شود راهنمایی، که راهنمایی جزء "هدایت" است».« تقدیرکردن» یعنی ساختن راه درجنبه برزخ و قرار دادن اشیاء مربوطه برآن.این مفهوم دراحادیث به صورت مقدر کردن موضوعات مختلف بیان شده است. اما نکته مد نظر ما، قسمت بعدی حدیث است. خداوند می فرماید: و یزید فیها ما یشاء و ینقص ما یشاء خدا به هر نحوی که بخواهد، در امور کم و زیاد می کند و یلقیه رسول الله (ص) الی امیر المومنین (ع) و حضرت رسول الله (ص) این حکمتهایی را که مقدر شده است به امیر المومنین (ع) تحویل می دهند. و یلقی امیر المومنین (ع)الی الائمه (ع) و امیر المومنین (ع) هم اینها را تحویل دیگر ائمه (ع) می دهند. حتی ینتهی ذلک الی صاحب الزمان(ع) تا اینکه تحویل امام زمان (عج) داده می شود. .... اگر شما در ماجرای شب قدر این ارتباط را بین اهل بیت عصمت و طهارت( ع) می بینید، این ارتباط همه جایی و همه زمانی است. اینگونه ارتباط در تمام عوالم و در تمام نشئات از جمله در ماجرای ظهور امام زمان (عج) وجود دارد. [1] ( الامام الباقر والصادق والکاظم علیهم السلام ) " إنا أنزلناه : یعنی القرآن . فی لیلة مبارکة إنا کنا منذرین : وهی لیلة القدر ، أنزل الله القرآن فیها إلى البیت المعمور جملة واحدة . ثم نزل من البیت المعمور على رسول الله صلى الله علیه وآله فی طول ( ثلاث خ . ل ) عشرین سنة . فیها یفرق : فی لیلة القدر . کل أمر حکیم : أی یقدر الله کل أمر من الحق ومن الباطل ومایکون فی تلک السنة ، وله فیه البداء والمشیة ، یقدم مایشاء ، ویؤخر ما یشاء من الآجال والارزاق والبلایا والاعراض والامراض ، ویزید فیها مایشاء وینقص مایشاء ویلقیه رسول لله صلى الله علیه وآله إلى أمیر المؤمنین علیه السلام ، ویلقیه أمیر المؤمنین علیه السلام إلى الائمة علیهم السلام ، حتى ینتهی ذلک إلى صاحب الزمان علیه السلام ، ویشترط له مافیه البداء والمشیة والتقدیم والتأخیر معجم احادیث امام مهدی(عج) ج5 ح 1850 / القمی : ج 2 ، ص / مجمع البیان : ج 5 ص 61 / الصافی : ج 4 ص 4 - عن مجمع البیان ، مرسلا . / البرهان : ج 4 ص 159 ح 6 / المحجة : ص 202 / البحار : ج 97 ، ص 12 ب 53 ، ح 19 / نور الثقلین : ج 4 ، ص 620 ح 8 / ینابیع المودة : ص 428 ب 71 -
|
سوره قدر |
امام صادق(ع) در مورد آیة« إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِالْقَدْرِ» فرمودند: منظور از «اللیلة»(شب)، فاطمه(س) و «الْقَدْر»(قدر)، خداوند متعال است پس هر کس معرفت به حضرت زهرا(س) پیدا کند، آنگونه که حق آنست، بدرستی که شب قدر را درک خواهد کرد و همانا که ایشان «فاطمه» نامیده شدند، زیرا مردم از کُنهِ معرفت ایشان ناتوان قرار داده شدهاند، و آیة « وَ ما أَدْراکَ ما لَیْلَةُ الْقَدْرِ لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ » یعنی ایشان از هزار مؤمن بهتر و برترند، زیرا که ایشان «أمّ المؤمنین»(مادرِ مؤمنان) هستند. «
تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ فِیها » ، ملائکه، مؤمنانی هستند که «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ سَلامٌ هِیَ حَتَّی مَطْلَعِ الْفَجْرِ» یعنی تا اینکه قائم(عج) قیام کند. (تفسیرفرات کوفی ص581)
|
نشانه های قحطی در ایران!
منبع : فرهنگ نیوز-برداشت از سایت شهید آوینی
در ارتفاعات انار بودیم . هوا کاملاً روشن شده بود. امدادگر زخم گردن ابراهیم را بست . مشغول تقسیم نیروها و جواب دادن به بی سیم بودم . یکدفعه یکی از بچه ها دوید و با عجله آمد پیش من و گفت : حاجی ، جاجی یک سری عراقی دستاشون رو بالا گرفتن و دارن به این طرف می یان!
با تعجب گفتم : کجا هستند! با هم به یکی از سنگرهای مشرف به تپه رفتیم . حدود بیست نفر از طرف تپه مقابل ، پارچاه سفید به دست گرفته و به سمت ما می آمدند. فوری گفتم : بچه ها مسلح بایستید ، شاید این حقه باشه!
روایتی از شجاعت و تدبیر سردار شهید «حاج حسین خرازی»
مادر شهید گفت: امروز فهمیدم که علی(ع) کیست
گفت: ما با شما از نظر فرهنگ دینی فاصله داریم، در روضههایتان شرکت میکنیم، ولی خیلی مواقع داخل نمیآییم. روز شهادت امام حسین(ع)، روز عاشورا و تاسوعا به دستههای سینهزنی امام حسین(ع) شربت میدهیم. میآییم توی دستههایتان مینشینیم، ظرف یکبارمصرف میگیریم، که شما مشکل خوردن نداشته باشید، چون ما توی ظرف آنها آب نمیخوریم. توی مجالس شما شرکت میکنیم و بعضی از حرفها را میشنویم. من تا الآن نمیفهمیدم بعضی چیزها را.
میگفتند، در دین شما بانویی ـ که دختر پیامبر عظیمالشأن اسلام(ص) است را بین درودیوار گذاشتهاند، سینهاش را سوراخ کردهاند. میخ، مسمار به سینهاش خورده.
نمیفهمیدم یعنی چی. میگفتند مسلمانها یک رهبری داشتند به نام علی(ع) دستش را بستند و در سه دورة ۲۵ ساله، حکومتش را غصب کردند. نمیفهیمدم یعنی چی.
گفتند، در ۲۵ سالی که حکومتش غصب شده بود، شغلش این بود، آخر شب نان و خرما میگذاشت روی کولش میرفت خانه یتیمهایش. این را هم نمیفهمیدم. ولی امروز فهمیدم که علی(ع) کیست.
امروز با ورود شما به منزلمان، با این همه گرفتاریای که دارید، وقت گذاشتید و به خانة منِ غیر دین خودتان تشریف آوردید. اُسقُف ما، کشیش محلة ما به خانة ما نیامده است، شما رهبر مسلمین هستید.
من فهمیدم علی(ع) که خانة یتیمهایش میرفت چهقدر بزرگ است.