بعضی
کارها فقط از حسین بر می آمد و می آید. اینکه یک جای جهان بیست میلیون و
بلکه بیشتر انسان جمع بشوند فقط بهانه ای می خواهد به نام حسین یعنی هیچ
چیز دیگری بجز او نمی تواند چنین آتش بزند به جان یک انسان . یکی
خودش را از وسط اروپا می رساند و دیگری از جنوب بصره به همراه خانواده اش
راه می افتد و لحظه ای به دشواری این مسیری که آغاز کرده است فکر نمی کند.
دیگری پایی ندارد و خودش را کشان کشان می رساند به پابوس حسین بن علی (ع)
آن یکی از دار دنیا فقط دو گاومیش دارد که آنها را می آورد و برای زائران
حسین بن علی قربانی می کند، آن یکی آب گرم می کشد از خانه اش تا مسیر پیاده
روی و پاهای زوار را می شوید.
دختر
بچه ای لیوان آبی تعارف می کند و دیگری خسته های مسیر را مشت و مال می
دهد... یکی التماس می کند که زوار شب را در منزل سر کند و او هم مثل یک
خادم تا صبح خدمت می کند به مهمانان حسین بن علی.
چه عشقی است
چه شوری است
جمعیت عجیبی روانند سوی کربلا و این فقط از حسین بر می آید...
جمع کردن بیست و پنج میلیون نفر در یک ساعت و یک جا فقط کار عشق است و عشق یعنی حسین
ماجرای
کربلا همه نژاد ها و همه رنگ ها و همه قومیت ها را یک جا جمع کرده است.
غریو "لبیک یا حسین" شان دنیا را می لرزاند و برای همین است که رسانه های
جمعی هیچ چیزی نمی گویند از اربعین حسین بن علی و بزرگترین تجمع انسانی روی
کره زمین
لبیک یا حسین یعنی دنیا بدون ظلم و یعنی نابودی تاریکی و پیروزی خون بر شمشیر... "لبیک یا حسین" تن کفر را می لرزاند...
.............................
مهدی فاطمه (عج) هم میان جمعیت است... مگر می شود نباشد؟
خیلی
از منتظران واقعی و سربازان و خونخواهان جد شهیدش همینجا جمع اند... حضرت
منتقم مگر می شود نباشد در جمع خونخواهان و عزاداران حسینش؟
به نظرم روزی کار به جایی خواهد رسید که یا اربعین پیاده می روی کربلا و یا شیعه نیستی و منتظر امام نیستی...
امروز
روز ندای "العجل یا حجة الله" است، دعا کنیم برای روزی که ندای "الا یا
اهل العالم" به گوش عالم برسد و آن روز، روز حسین است...