موضوع ششم: بشارت بهشت رفتن به شیعیان زهرا سلام الله علیها
چنانکه رسول اکرم به شیعیان امیر المؤمنین و
فرزندان معصومش بشارت بهشت را داده است و در منقبت و عظمت مقام آنان مطالبی بیان
داشته اند، نسبت به شیعیان زهرا سلام اللّه علیها نیز عیناً با ذکر همان مناقب
مژده بهشت داده اند. شیعه یعنی تابع و پیرو و اقتدا کننده. شیعة علی کسی است که از
علی علیه السّلام هدایت می یابد و همراه او و متمسّک و دست به دامان اوست. شیعة
فاطمه در اخبار عیناً در ردیف شیعیان علی است. گاه پیامبر اکرم در مدح شیعیان امیر
المؤمنین سخن می گوید، و گاه در منقبت شیعیان فاطمه سلام اللّه علیها و همین روش
رسول خدا نشانگر این است که حضرت زهرا خود استقلال دارد و دارای کرامات و مقام
والا و صاحب ولایت کبری می باشد.
جابر ابن عبداللّه از رسول خدا صلّی اللّه علیه و
آله و سلّم روایت می کند که فرمود:
« هنگامی که روز قیامت فرا رسد، دخترم فاطمه سوار
بر ناقه ای از ناقه های بهشتی وارد عرصة محشر می شود که مهار آن ناقه از مروارید
درخشان و چهارپای آن از زمرّد سبز، دنباله اش از مشک بهشتی، چشمهایش از یاقوت سرخ،
و بر فراز آن قبّه ای ( خیمه ای ) از نور، که بیرون آن از درونش و درون آن از
بیرونش نمایان است. فضای داخل آن قبّه، انوار عفو الهی و خارج آن خیمه، پرتو رحمت
خدایی است. بر فرازش تاجی از نور که دارای هفتاد پایه است از درّ و یاقوت که
همانند ستارگان درخشان در افق آسمان نورافشانند. از جانب راست آن مرکب هفتاد هزار
ملک، و از طرف چپ آن هفتاد هزار فرشته است ـ و جبرئیل در حالی که مهار ناقه را
گرفته است ـ با صدای بلندی ندا می کند :
گاه خود فراسوی خویش گیرید، و نظرها به پایین
افکنید، این فاطمه دختر محمّد است که عبور می کند. در آن هنگام حتّی انبیا و
صدّیقین و شهدا همگی از ادب، دیده فرو می گیرند؛ تا اینکه فاطمه عبور می کند و در
مقابل عرش پروردگارش قرار می گیرد؛ آنگاه از جانب خدا جلّ جلاله ندا می شود: ای
محبوبة من، و ای دختر حبیب من، بخواه از من آنچه می خواهی؛ تا عطایت کنم و شفاعت
کن هر که را که مایلی تا قبول فرمایم.
در جواب عرضه می دارد: ای خدای من، و ای مولای
من، دریاب ذرّیّة مرا،شیعیان مرا، پیروان مرا، دوستان مرا، و دوستان ذرّیّة مرا.
بار دیگر از جانب حق خطاب می رسد: کجا هستند ذرّیّة فاطمه و پیروان او؟ کجایند
دوستدارانش و دوستداران ذرّیّة او؟ در آن هنگام جماعتی به پیش می آیند و فرشتگان
رحمت آنان را از هر سوی در میان می گیرند. و فاطمه در حالی که پیشگام آنهاست، همگی
را همراه خود به بهشت وارد می فرماید ».
و این مطلبی است که از اخباری که در علّت
نامگذاری حضرت صدّیقه سلام اللّه علیها به اسامی « فاطمه» و « بتول» وارد شده است
نیز می توان استفاده کرد. در کتاب ذخائر العقبی می خوانیم:
« پیامبر اکرم به فاطمه فرمود: آیا می دانی چرا
اسم تو را فاطمه نهاده اند؟ علی عرض کرد: خودتان بفرمایید سبب این تسمیه چیست.
پیامبر اکرم فرمود: سبب این است که خدای تعالی فاطمه و شیعیان او را از آتش روز
قیامت منقطع و دور نگه داشته است ».
قسطلّانی که یکی از علمای بزرگ عامّه است، چنین
نقل می کند: : « نسائی و خطیب بغدادی از پیامبر روایت کرده اند که فرمود: [ فاطمه
به این دلیل فاطمه نامیده شده که خدای تبارک و تعالی او و دوستانش را از آتش منقطع
و دور گردانیده است]؛ و ابن اثیر می گوید: [ او را بتول نامیده اند، زیرا از نظر
تدیّن و فضیلت و اصالت از تمام زنان عصر خویش جدا و ممتاز بوده است؛ و همچنین گفته
شده که تسمیة او به بتول به این دلیل است : که فاطمه دل از دنیا گسسته و به خدای
خویش پیوسته است ]».
چنانکه گفته شد «فاطمه» و «بتول» در حقیقت هر دو
یک معنی دارند که به فرمایش پیامبر اکرم حاکی از این است که حضرت فاطمه و فرزندانش
و شیعیان او در روز قیامت از آتش منقطع و دورند. خدا ما را نیز از شیعیان فاطمه
سلام اللّه علیها قرار بدهد، ان شاء اللّه.